علل ویتیلیگو و روش های درمان آن چیست
نوشته شده توسط پری نگار در 1402/8/27
ویتیلیگو یک بیماری است که با از بین رفتن تکه تکه رنگدانه های پوست مشخص می شود. علت دقیق ویتیلیگو پیچیده است و به طور کامل شناخته نشده است، اما تحقیقات نشان می دهد که احتمالاً ترکیبی از عوامل ژنتیکی، سیستم ایمنی و محیطی را شامل می شود.
عوامل ژنتیکی
- ویتیلیگو در افراد خانواده ها دیده می شود، بنابراین ژنتیک به وضوح نقش دارد. افرادی که سابقه خانوادگی ویتیلیگو یا سایر بیماری های خودایمنی دارند بیشتر در معرض خطر هستند. برخی از ژن های مرتبط با سیستم ایمنی و عملکرد ملانوسیت با حساسیت به ویتیلیگو مرتبط هستند. با این حال، ژنتیک به تنهایی نمی تواند ویتیلیگو را توضیح دهد، زیرا بسیاری از افراد بدون سابقه خانوادگی به آن مبتلا می شوند.
اختلال در عملکرد سیستم ایمنی
- یک نظریه اصلی این است که ویتیلیگو شامل یک جزء خود ایمنی است. سیستم ایمنی ممکن است به اشتباه ملانوسیت ها، سلول های تولید کننده رنگدانه در پوست را هدف قرار داده و از بین ببرد. افراد مبتلا به ویتیلیگو بیشتر به سایر بیماری های خود ایمنی مانند پرکاری تیروئید، آرتریت روماتوئید و کم خونی خطرناک مبتلا هستند. اتوآنتی بادی علیه ملانوسیت ها و آنزیم های تیروزیناز در خون برخی از بیماران ویتیلیگو یافت شده است. مواد شیمیایی التهابی مانند سیتوکین ها نیز ممکن است با ایجاد اختلال در ارتباط بین ملانوسیت ها و سایر سلول ها نقش داشته باشند. به طور کلی، به نظر می رسد اختلالات ایمنی در اختلال عملکرد ملانوسیت و مرگ در افراد مستعد نقش دارد.
استرس عاطفی
- استرس روانی نیز ممکن است در تشدید ویتیلیگو نقش داشته باشد، طبق یک مطالعه رابطه بین استرس و ویتیلیگو نشان داد که استرس‌های مزمن یا طولانی‌مدت می‌توانند التهاب را تقویت کرده و بر خودایمنی فرد تأثیر بگذارند و باعث شروع بیماری شوند. بر این اساس، استرس در افرادی که در بزرگسالی به ویتیلیگو مبتلا می شوند، محرک بیشتری دارند.
استرس اکسیداتیو
- عدم تعادل بین آنتی اکسیدان ها و گونه های فعال اکسیژن می تواند باعث استرس اکسیداتیو شود که ممکن است باعث دژنراسیون ملانوسیت در ویتیلیگو شود. تجمع متابولیت های سمی ناشی از سنتز ملانین نیز ممکن است باعث آسیب ملانوسیت شود. پوست افراد دارای ویتیلیگو سطوح آنتی اکسیدانی کمتر و نشانگرهای بالاتر استرس اکسیداتیو را نشان می دهد. به نظر می رسد آفتاب سوختگی و سایر عوامل آسیب زا شامل با ایجاد استرس اکسیداتیو در برخی موارد باعث تحریک یا بدتر شدن ویتیلیگو می شوند.
محرک های محیطی
- عوامل محیطی اغلب در شروع ویتیلیگو نقش دارند. ضربه های فیزیکی به پوست، آفتاب سوختگی شدید، قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی و استرس عاطفی می تواند باعث ویتیلیگو شود. پدیده Koebner باعث ایجاد لکه های جدید ویتیلیگو در محل آسیب پوست می شود. حتی اصطکاک مکرر خفیف می تواند لکه های ویتیلیگو را تحریک کند. به نظر می رسد قرار گرفتن در معرض نور خورشید باعث پیشرفت بیماری و گسترش آن در برخی افراد می شود.
به طور خلاصه، پاتوژنز( بیماری زایی ) دقیق ویتیلیگو همچنان پیچیده است و احتمالاً شامل یک تداخل ژنتیکی، اختلال عملکرد سیستم ایمنی، آسیب پذیری های استرس اکسیداتیو و محرک های محیطی است. تحقیقات در حال انجام برای کشف موارد بیشتری از این پازل ادامه دارد.